Kołobrzeg słynie ze swoich naturalnych złóż. Uzdrowisko może się pochwalić wysokiej jakości złożami borowiny, solanki i wód (wody jantar). Tutaj przybliżymy właściwości czarnego złota jak często mówi się o borowinie. W Kołobrzegu jej wydobyciem i konfekcjonowaniem ( można ją kupić w sklepach) zajmuje się Uzdrowisko Kołobrzeg S.A., które jest właścicielem własnej Kopalni Borowiny. W Kołobrzegu zabiegi borowinowe są popularne i ogólnie dostępne szczególnie w ośrodkach i centrach Spa.

Tekst źródło: poradnikzdrowie.pl ( ze zmianami i skrótami redakcji)

Borowina – błoto na wagę złota
Borowina to rodzaj torfu o dużym stopniu przetworzenia przez bakterie humifikujące jest jednym z najcenniejszych darów natury. Złoża, z których pochodzi borowina zaczęły powstawać około 10 tys. lat p.n.e.. Powstały z obumarłej roślinności bagiennej i występują w Europie środkowo-wschodniej. Polskie złoża słyną z czystości i wysokiej jakości Po raz pierwszy użyto borowiny do celów leczniczych w 1858 roku w Krynicy Górskiej.
Borowina – właściwości
Borowina to przede wszystkim bogactwo cennych substancji organicznych takich jak kwasy humusowe oraz fulwonowe, węglowodany, garbniki, mikro- i makroelementy. Niezwykłym składnikiem są związki o działaniu estrogennym, oddziałujące na korę nadnerczy i stymulujące czynności jajników, co wykorzystuje się w leczeniu chorób kobiecych. Borowina zawiera również rozmaite sole (żelazowe, wapienne, glinkowe) i krzemionkę. Kwasy organiczne i sole nadają jej właściwości ściągające, przeciwzapalne, bakteriostatyczne i bakteriobójcze. Dlatego borowina pomaga zregenerować naskórek i uszkodzone tkanki oraz poprawić ukrwienie skóry.

Borowina na…
– kręgosłup i zapalenie stawów, przewlekłe i podostre stany zapalne narządów ruchu – tkanek miękkich, kości i stawów – także choroby reumatyczne, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa,  zespoły bólowe szyjne, barkowe i lędźwiowe, obrzęki po stłuczeniach, złamaniach, zwichnięciach.

– rwę kulszową, porażenia, uszkodzenia nerwów obwodowych oraz układu krążenia

– na wrzody. Borowina łagodzi dolegliwości układu pokarmowego: przewlekłe zapalenia jelit, chorobę wrzodową żołądka, stany kurczowe jelita grubego. Z kolei tampony borowinowe doodbytnicze stosuje się w przypadku stanów zapalnych odbytu, przerostu hemoroidów i szczelin odbytu.

– choroby kobiece, np. stany zapalne pochwy i przydatków, nadżerki, niedoczynność hormonalna jajniki. Borowinę stosuje się w okresie menopauzy (łagodzi jej objawy).

– cellulit i włosy. Borowina ujędrnia ciało, wygładza zmarszczki, regeneruje włosy.

Kiedy nie można stosować borowiny?
⦁ ostre stany zapalne
⦁ urazy kości i stawów (początkowy okres)
⦁ ciąża, krwawienia z dróg rodnych
⦁ żylaki, wrzody
⦁ niewydolność krążenia, choroba wieńcowa
⦁ stany po zawale i wady serca
⦁ zaawansowana miażdżyca naczyń
⦁ niestabilne ciśnienie
⦁ niewydolność oddechowa
⦁ stany osłabienia i wycieńczenia
⦁ nadczynność tarczycy
⦁ choroba nowotworowa
Uwaga: borowiny nie zaleca się dzieciom!

Kąpiele i półkąpiele w borowinie
Najpopularniejsze, zwłaszcza w uzdrowiskach, są kąpiele borowinowe. Do przeprowadzenia jednej potrzeba około 150 kg torfowego mułu. Miesza się go w kadzi z wodą, by otrzymać gęstą papkę o temperaturze ok. 45°C. Borowina jest złym przewodnikiem i oddaje swoje ciepło powoli, dlatego nie musimy obawiać się poparzeń. Pod wpływem ciepła organizm wydala zbędne produkty przemiany materii, które są przechwytywane i zatrzymywane przez borowinę, która ma właściwości absorpcyjne. Ciepło pobudza krążenie i przyśpiesza wchłanianie aktywnych składników torfu. Pełna kąpiel jest sporym obciążeniem dla organizmu, dlatego korzystać z niej mogą tylko kuracjusze, którzy nie mają problemów z układem krążenia. Łagodniejsze i bezpieczniejsze są półkąpiele (od pasa w dół) lub nasiadówki. W sanatoriach robi się też okłady borowinowe, np. na kark lub partie lędźwiowe.
Domowe okłady z borowiny
Kąpiel borowinową można zrobić w domu. Użyjemy do niej rozpuszczalną w wodzie kostkę torfowej. Wygodniejsze w użytku domowym są jednak pasty borowinowe (dostępne w aptece) do okładów miejscowych. Umieszczone w folii cienkie płaty torfu nagrzewa się w wodzie, następnie rozcina folię, przykłada do chorego miejsca, okrywa folią, ręcznikiem i kocem. Kompres trzymamy ok. 30 minut By kuracja podziałała, zabiegi należy powtarzać w dziesięciodniowych cyklach (10 dni i przerwa). W niektórych sytuacjach, np. przy świeżych stłuczeniach czy w ostrych stanach zapalnych, kładzie się zimne kompresy, (schłodzone w lodówce).